 Mike Clark & Leon Lee Dorsey (US)tiltle: Blues on Top music: Jazz release date: August 12, 2022 label: Jazz Avenue 1 promotion: Lydia Liebman Promotions info artist: Mike Clark © Rootsville 2022 |
|---|
Blues On Top brengt Clark en Dorsey samen voor hun vijfde opname, waarbij bij elke samenwerking de sublieme ritmesectie wordt aangevuld met een derde stergast. Vorig jaar brachten ze Freedom Jazz Dance uit, een hoogvliegend latinjazz-hommage aan het grote Hilton Ruíz met de in Cuba geboren pianist Manuel Valera. Eerdere samenwerkingen waren onder meer Thank You Mr. Mabern (2021) met wijlen Mabern zelf, Play Sgt. Pepper (2020) met pianist Michael Wolff en Monk Time (2019), naast gitarist Greg Skaff. Elke release demonstreert een andere kant van Dorsey en Clark's diepe muzikale simpatico, met het eindresultaat prachtig gekleurd door hun gekozen aanbevolen gast. Mike LeDonne voegt zich dit keer bij de krachtige ritmesectie. Vanaf de eerste noten van "Blues On Top" - zijn opzwepende kijk op Wynton Kelly's "Blues on Purpose" - is het duidelijk dat deze sessie goed op elkaar is afgestemd. Op magische wijze was de sessie van maart 2022 die Blues On Top zou worden, de eerste keer dat deze drie muzikanten ooit samen speelden.
Opener 'Blues On Top', vindt dat Clark vanaf het begin fooi geeft en dezelfde snelle vullingen op zijn kit speelt die bas-grootheid Paul Chambers speelde op Wynton Kelly's originele versie uit 1965 van 'Blues on Purpose' (van het Verve studioalbum Undiluted of de live Xanadu-album Blues on Purpose, opgenomen in de Half Note). Als ze eenmaal uit dat hoofd van de stoptijd zijn, gaan ze naar de races, waarbij Dorsey volhardend loopt terwijl hij zijn innerlijke P.C. channelt. en LeDonne rekte zich krachtig uit op zijn brandende solo. "Wynton Kelly was een van mijn grootste idolen", zei LeDonne. Het laatste wat ik wilde doen, was proberen dat deuntje recht te spelen, want ik zou nooit in de buurt kunnen komen van wat Wynton deed. Dus schreef ik ‘Blues On Top’ met dezelfde accenten maar met de drums.
Van die energieke hommage glijden ze in een slepende, swingende vertolking van Oliver Nelsons 'Stolen Moments'. Een uitgesproken McCoy Tyner-invloed komt hier naar voren op LeDonne's trapsgewijze solo, terwijl Dorsey een prachtig melodieuze, vocaal-achtige bassolo biedt. LeDonne's "Lock It in the Pocket", een showcase voor Clark's kenmerkende tijdverplaatsingskarbonades, vindt de drummer en pianist halverwege een aantal conversaties. Clarks solo bij de tag is het perfecte hoogtepunt van dit funky nummer. Clarks slimme, druk swingende arrangement van "Willow Weep for Me" is een hoogtepunt. Op dit nummer rekt LeDonne zich uit terwijl Clark een lager pitje houdt op zijn ingewikkelde, door Elvin Jones beïnvloede solo. Dorsey draagt vervolgens de klaaglijke melodie op een zachte vertolking van "Angel Eyes", onderstreept door Clarks delicate penseelvoering, voordat hij een emotionele bassolo levert.
Het trio scheurt vervolgens door een korte maar laaiende vertolking van Duke Ellington's "C Jam Blues", getemperd door het onberispelijke lopen van Dorsey, dat recht uit de Leroy Vinnegar/Israel Crosby-school komt. LeDonne reageert door zijn innerlijke Bud Powell-Art Tatum te channelen op deze buitengewone kotelettenshowcase. "Ik wil 'C Jam Blues' al zo'n 40 jaar opnemen", voegde Clark eraan toe. “Het was een van de eerste deuntjes die ik ooit speelde die me losliet van het Gene Krupa/Louie Bellson-pad dat ik in de zesde klas bewandelde. En zodra ik het in de junior high bigband speelde, voelde ik me een echte bebopper. Ik kocht de volgende dag zelfs een baret en zonnebrillen.” Hun versie van Cedar Waltons dynamische en uitgebreide "Jacob's Ladder" drijft de Ahmad Jamal-zone binnen, waarbij Clarks druk verschuivende onderstroom een sluwe toon zet, terwijl hun interpretatie van Dizzy's "Birks' Works" doordrenkt is met diepblauwe tinten. Dorsey draagt de bekende melodie bovenop Clarks gelikte penseelvoering voordat hij losbreekt voor een krachtige eigen solo. Zoals hij uitlegde: "Ik probeerde een combinatie te krijgen van de zeer melodische benadering van Ray Brown en een beetje van de vloeiendheid van Niels-Henning Ørsted Pedersen, alleen om wat minder idiomatische kwaliteiten te krijgen." Ze sluiten af met een opzwepende, schuifelende versie van de Beatles-klassieker "Can't Buy Me Love", met energieke, met blues doordrenkte solo's van Dorsey en LeDonne. Het is een passende manier om te eindigen - slechts drie volmaakte muzikanten die op het hoogste niveau swingen.
tracks:
1. BLUES ON TOP (3:00)
Mike LeDonne
2. STOLEN MOMENTS (5:34)
Oliver Nelson
3. LOCK IT IN THE POCKET (4:11)
Mike LeDonne
4. WILLOW WEEP FOR ME (5:41)
Ann Ronell
5. ANGEL EYES (7:17)
Matt Dennis and Earl Brent
6. C JAM BLUES (1:34)
Duke Ellington
7. JACOB’S LADDER (7:09)
Cedar Walton
8. BIRK’S WORKS (4:26)
Dizzy Gillespie
9. CAN’T BUY ME LOVE (4:30)
John Lennon and Paul McCartney